In de afgelopen periode waren er leuke momenten, kwamen de
reiskriebels op, maar was er ook sprake van een teleurstelling. Reis met ons
mee en lees onze ervaringen in deze blogpost...
Yess, we made it!
Zondag 15 oktober zijn we in Chiguru geweest en hebben we eindelijk alle
projecten bezocht. Jawel, dit kostte ons maar liefst een maand. Wij horen u
denken 'zitten ze er al weer een maand?' Tja, het verbaasd ons zelf ook een
beetje. In de afgelopen maand hebben we ontzettend veel nieuwe indrukken
opgedaan en is de tijd omgevlogen. In deze maand hebben we beetje bij beetje
een draai kunnen vinden in het leven hier. Alle nieuwe indrukken hebben we
inmiddels een plaatsje kunnen geven. Huh? Horen we u nu alweer denken? 'Wat
zijn die nieuwe indrukken dan?' U kunt denken aan nieuwe geuren, nieuwe
geluiden, nieuwe mensen, een ander klimaat, ander eten, nieuwe mode ;), een
groep vrijwilligers waarmee je samenleeft en moet communiceren, maar vooral ook
de andere manier van leven met alle Indiase gewoontes en vanzelfsprekendheden.
We hebben gemerkt dat het soms best lastig was om om te gaan met de Indiase
cultuur en je dan aan de cultuur aanpassen vreet ongemerkt toch best veel
energie. Nu we onze draai hebben gevonden gaan we met dit positieve gevoel door
naar onze tweede maand hier!
*Terug naar
Chiguru*. Chiguru is één
van de outside projecten en prachtig gelegen. Dit project ziet eruit als een
klein vakantie park. Chiguru is namelijk gelegen aan de rivier omringd door
palmbomen, hier en daar loopt een kippetje, maar het kan ook heel goed zijn dat
je een Buffalo tegenkomt. Ook is er een speelpleintje en tot slot heb je nog de
schattige 'vakantie huisjes'. In deze 'vakantie huisjes' ook wel cottages
genoemd leven de kinderen met de zelfde leeftijden samen. De kinderen die hier
leven zijn tussen de 6 en 14 jaar oud. Als de kinderen de leeftijd van 15 jaar
bereiken zullen ze naar één
van de andere projecten (genoemd in blogpost 7) overgeplaatst worden.
De kinderen
volgen hier een time table, die onder andere games time, study time, bath time
en lessons bevat. De oplettende lezer heeft opgemerkt dat we het woord jongens
niet hebben laten vallen, dit komt omdat in Chiguru het enigste meidenhuis
heeft binnen de hele organisatie. De meiden en jongens leven voor het grootste
deel apart van elkaar, maar ze eten bijvoorbeeld wel samen in dezelfde ruimte,
maar aan verschillende tafels natuurlijk.. Omdat dit het enigste meiden project
is binnen de organisatie loopt de leeftijd van de meiden heel erg uiteen.
De drie meiden die iedere week in Chiguru werken hadden deze
zondag watergames op het programma staan. De hele ochtend waren de
voorbereidingen in volle gang en begin van de middag gingen de games van start.
Heel wat uurtjes en natte kleding later konden we zeggen dat de jongens en
meisjes hadden genoten, en wij ook! Na het avondeten was het tijd om weer terug
te gaan naar de flat, want een nieuwe week op de school wachtte op ons...
Deze week stond in het teken van het Diwali festival, ook wel het
lichtjesfestival genoemd. De één
van de projecten gegaan om het samen met de kinderen te vieren. Waar de jongens
hun siervuurwerk in de lucht schoten, schoten de buren illegaal knal vuurwerk
voor Nederlandse begrippen de lucht in wat de pret een beetje drukte.
#wijzijnblijdatonzetrommelvliezennogheelzijn
Sjeezen van de
glijbanen, lachende gezichtjes, vermoeide koppies aan het einde van de dag,
natte kleding en onze rode koppies. Dit was hoe onze dag eruit zag! Zoals u wel
kon raden zijn we naar een waterpark geweest. Alle jongens van Moggas en Deepa
Nivas gingen gezellig mee. Met een stuk of 70 jongens was het park zo gevuld.
Van 10:00 uur t/m 16:00 uur hebben de jongens zich helemaal kunnen uitleven en
wij trouwens ook! Zowel wij als de jongens hebben er van genoten en gingen met vermoeide koppies weer op 'huis' aan.
In onze holiday dagen hebben we niet stil gezeten. We moeten
namelijk binnen 90 dagen India uit in verband met ons visum en of je het
gelooft of niet dit is al eind november. Omdat we het zonde vinden om even op
en neer te vliegen, hebben we er maar een vakantie van gemaakt. U zult nu wel
benieuwd zijn waar deze vakantie heen gaat, Sri Lanka is het gelukkig land waar
we de economie een kleine 'boost' gaan geven. Natuurlijk kan alles met het
regelen niet in één
keer goed gaan dat is iets te veel gevraagd, maar in twee keer lukt het hoor.
Ja, wij gingen op pad om treintickets te kopen. We hadden ons goed voorbereid,
even geïnformeerd
bij de andere vrijwilligers hoe en wat en we hadden alle informatie op een
rijtje. Op de fatse naar het station dan maar. Eenmaal aangekomen lijkt onze
voorbereiding toch iets minder goed dan gedacht, want waar is dan die balie
waar je treintickets moet kopen? Nadat we het hele station over zijn geslenterd
en van hot naar her zijn gestuurd door alle Indianen zijn we uiteindelijk toch
bij de balie beland. Binnen no time hadden we onze tickets binnen! Het ticket
wordt nog één
keer goed geïnspecteerd
voordat het de kluis in zou gaan en wat blijkt? Shit happens, de heenreis is
een dag te laat geboekt. No stress alles kan namelijk opgelost worden in India.
And again op naar het station waar we de ticketbalie nu in één keer vinden #datisevenfijn Voor maar liefst €0,50 kunnen we beide
tickets omboeken! De treintickets zijn binnen, op naar de vliegtickets. Met een
beetje hulp van het thuisfront was dit een koud kunstje. Zonder visum kom je
Sri Lanka niet binnen dus twee keer in één
jaar vragen we een visum aan. Omdat we niet op straat willen slapen hebben we
ook alvast een hostel geboekt voor de eerste twee nachten. Tot zover de Sri
Lanka plannen.
In onze vorige blog schreven we vrolijk over onze plaatsing in de
school. Helaas zijn er wat problemen rondom onze plaatsing die niet op korte
termijn opgelost kunnen worden. Dit betekent dat we waarschijnlijk
overgeplaatst zullen worden naar een ander project. Voor nu zijn we
teleurgesteld en is er een hoop onduidelijkheid. In een volgende blog hoort u
hier meer over...
(Deze blog is in meerder dagen geschreven zo wisten we aan het
begin nog niets over de problemen rondom de school en aan het einde al wel.)
Knuffels van ons
