Finish

Na een lange radiostilte op de blog zijn we weer terug. Zoals veel van jullie weten zijn we inmiddels weer in Nederland. Onze laatste weken in India waren erg druk. Onze weken zaten vol met celebrations, sponsor onderhandelingen, het voorbereiden van ons afscheid, maar bovenal met volop genieten! Nu de tijd begon te dringen werd er eindelijk actie ondernomen en werden onze sponsorideeën één voor één realiteit. In onze laatste blog vroegen we jullie om het Haailand tripje mogelijk te maken en jullie hebben dit mogelijk gemaakt. Wij waren zo ontzettend blij toen we de jongens konden vertellen dat we daadwerkelijk naar Haailand gingen. De reacties van de jongens waren hartverwarmend. Wij willen al onze sponsors heel erg bedanken, ook namens de jongens. Zonder u hadden wij nooit zulke mooie projectjes kunnen realiseren. Het was ontzettend mooi om te zien hoe dankbaar en blij de jongens waren met alles wat ze kregen. #ditheeftumogelijkgemaakt  hieronder een foto reeks met alle resultaten.

Voordat er matrassen, kussens en klamboes waren. En de stapel met matrassen voor de jongens!

Na het sponsoren van de matrassen, kussens en klamboes

De gesponsorde sporttenues 

De gesponsorde water purifier 

Haailand foto's:

(Kleine side-note: het hekje voor de goot en het vangnet, waar we het over hadden in de vorige blog, hebben wij niet gesponsord omdat dit onder de onderhoudsplichten van de organisatie viel. Ook de kussens voor in de tv-room hebben wij niet gesponsord, deze konden namelijk gratis geregeld worden. In plaats hiervan hebben we planten gesponsord om de boel wat op te vrolijken en een fotocamera voor het vastleggen van speciale gebeurtenissen.)

Ook willen wij iedereen bedanken die ons post heeft gestuurd. Het was altijd super leuk om dit te ontvangen. Altijd fijn om te weten dat de mensen in Nederland aan je denken en je steunen. Eveneens willen wij iedereen bedanken die ons op een andere manier heeft gesteund of aan ons heeft gedacht! 

In onze laatste weken hebben we veel hoogtepunten meegemaakt, zo zijn we naar Haailand geweest, zagen we onze sponsorideeën realiteit geworden, hebben we nóg een keer pannenkoeken gebakken, twee verjaardagen gevierd, hebben we onszelf voor lul gezet door een liedje te zingen en hebben we het mooiste afscheid gehad dat we ons konden wensen... 

Ons hele India avontuur is zo'n mooie, liefdevolle, bijzondere, leerzame en uitdagende ervaring geworden. Iets wat we van te voren nooit hadden kunnen bedenken. Wij zijn enorm dankbaar dat we de mogelijkheid hebben gekregen om naar India te gaan. Deze ervaring zullen we voor de rest van ons leven meenemen en de herinnering aan deze tijd zal altijd hartverwarmend zijn. 

Hallo allemaal wat fijn dat je er bent ben je voor het eerst hier of ben je al bekend? Ja u hoort het goed ook wij kennen het bekende liedje van de luizenmoeder. Dit mag natuurlijk niet ontbreken bij onze re-integratie hier. De re-integratie gaat met ups en downs, maar we gaan onze draai natuurlijk wel weer vinden. Voor nu zijn we nog volop aan het nagenieten!

Nu er een eind is gekomen aan ons India avontuur zal dit hoogstwaarschijnlijk ook direct onze laatste blogpost zijn. Iedereen bedankt voor het lezen we hopen dat u het leuk vond!

Goodbye,

Nadia en Marloes

Kunnen wij dit samen?

Met nog maar een maand op de kalender moeten we onze sponsor ideeën echt gaan realiseren. Wij willen heel graag maar helaas werkt de staff nog steeds op de Indiase manier… Inmiddels hebben we al een aantal sponsorideetjes en her en der ook al wat meer informatie en dit wille we graag met u/jou delen. Hieronder een lijstje met enkele toelichting.

·         Waterfilteringsysteem; de jongens drinken vaak vervuild water, omdat schoon water erg duur is en met dertig jongens is dit ook zo op. Schoon drinkwater moet in grote flessen met een tapsysteem worden ingekocht van buiten af. Dit is niet erg praktisch en zorg ervoor dat er vaak niet genoeg schoon drinkwater is voor alle jongens. Schoon water is echter wel erg belangrijk want één van de redenen dat de jongens snel last van koorts hebben is het drinken van teveel vervuild drinkwater.

·         Matrassen, kussens en covers; de boys hebben bedden en dat is al heel wat, maar kunt u het zich voorstellen op een houten plank te slapen? Wij niet, de eerste weken op een hard Indiaas matras was voor ons al pijnlijk.. Daarom lijkt het ons goed om dit te sponsoren iets meer comfort tijdens het slapen mag wel.

·         Hekje voor de goot en een vangnet; het klinkt misschien een beetje vreemd een hekje voor de goot en een vangnet, maar handig is het wel. Als wij nu met de boys volleyballen komt de bal geregel in de goot die als het riool werkt van de boys. Iedere keer als de bal in de goot dreigt te rollen zie je de koppies van de jongens van daar gaan wee weer… Ook een vangnet kan goed gebruikt worden. De bal wordt namelijk regelmatig over het muurtje gesmasht en beland dan in het rijstveld achter het muurtje. De jongens moeten dan wederom de bal schoon maken en ook nog eens ophalen waardoor het spel best wel even stil licht. Een hekje en een vangnet zijn de oplossing voor deze probleempjes!

·         Een tripje naar Haailand; waar het voor ons heel normaal is af en toe een dagje weg te gaan is dat voor deze jongens niet het geval. Wij hebben gezien hoe erg de jongens zich op zo’n tripje kunnen verheugen en hoe erg ze ervan kunnen genieten. Daarom willen we ze super graag deze herinneringen meegeven! Haailand is een zwempark en één van de weinige plaatsen waar je een tripje heen kunt boeken hier in Vijayawada.

·         Kussens voor in de tv room; wanneer de boys tv kijken zitten of liggen ze allemaal op  de grond. Wij hebben dit mee mogen ervaren en dit is niet heel erg comfortabel. #onsstuitjekrijgtheelwatteverdurenhier We zien dit ook bij de jongens terug want deze gebruiken elkaar als kussen. Daarom lijkt het ons leuk om een paar kussens in de tv room neer te leggen zodat het tv kijken iets comfortabeler wordt.

·         T-shirts bedrukt met Deepanivas; dit is een wens van een van de staff members in Deepanivas. Een aantal jaar geleden werden er voor het laatst shirts bedrukt, maar deze zijn inmiddels allemaal versleten en hard aan vervanging toe.

In de vorige blog vertelden we iets over onze gesponsorde kerstcadeautjes nu willen we graag iets vertellen over ons pannenkoeken projectje. Afgelopen zondag hebben we (samen met de boys) 200 pannenkoeken gebakken. Wij waren wel echt lekker op dreef. Eerst verwisselt Nadia het aantal kilo’s meel met de liters van de melk. Toppie, hele recept door de war. Daarna doet Marloes er nog een schepje bovenop en laat twee eieren met schil en al in het beslag vallen. Vervolgens denkt Marloes laat ik helpen met de melk en gooit deze over de arm van de kok heen. Om het nog even af te maken knipt ze het melkzakje open (Ja, u leest het goed melk zit hier in zakjes en niet in een pak) en laat of course het afgeknipte puntje in het beslag vallen. Alles wat mis kon gaan is dan wel mis gegaan. Een goed begin is het halve werk. Het bakken daarentegen verliep vlekkenloos. (haha, niet letterlijk) Onze hulpkoks waren lekker aan het bakken onder onze begeleiding. Kind kan de was doen. (Ook letterlijk hier in India) De boys genoten van hun ervaring als kok en kregen die lach niet meer van hun gezicht. 4.5 uur later en 200 pannenkoeken later kon iedereen van het Hollandse culinaire hoogstandje genieten. De chocolade spread en suiker maakte het feest compleet. De jongens vonden het lekker, maar ze moesten ook even wennen aan de smaak. Dit wennen ging als een tierelier want de volgende ochtend werden de overgebleven 100 pannenkoeken met smaak opgegeten en zelf meegenomen voor de lunch. Ook hebben we alweer de vraag gekregen of we nog een keer gaan bakken. Dat zegt wel genoeg denken we! We kunnen wel zeggen dat we weer een geslaagd sponsor projectje hebben gerealiseerd!

Zo bak je pannenkoeken

Eerlijk zullen we alles samen delen

Kiek is an, das op

100 pannenkoeken

Wij hebben uw hulp nodig

Nu even iets anders.. Wij willen de jongens heel graag meenemen naar zwempark Haailand om ze daar een onvergetelijk dagje uit te geven. We hebben helaas net niet genoeg geld om alle hiervoor genoemde sponsor ideeën te realiseren, daarom hebben we uw/jouw hulp nodig! Wilt u een van de jongens laten genieten van een nat pak? (ja er wordt hier met kleren aan gezwommen) sponsor dan 5 euro! In totaal tellen we 40 hoofden.. #allekleinebeetjeshelpen

Heel erg bedankt, we hopen dat we dit samen met u kunnen realiseren! #laatdieschocoladereepindewinkelliggen😉

U kunt doneren op het volgende rekeningnummer. Het is een speciale rekening met eigen bankpas geopend voor het sponsorgeld. #decodezeggenwelekkerniethaha

NL19 RABO 0322 4011 35

Ter Name van: N. Shoemaker

Onderwerp: Haailand here we come!

Stuur uw mail adres naar marloesstoel@icloud.com om een persoonlijk bedankje te ontvangen namens onze boys!

Lot's of celebrations

Lot's of celebrations

Tijd om even bijgekomen of na te genieten was er niet na onze backpackreis. De eerste week na terugkomst stond namelijk in het teken van Sophia's afscheid. De naam Sophia is nog niet zo vaak gevallen in onze blog dus zullen we haar even kort toelichten. Sophia is een van de andere vrijwilligers uit Duitsland. Ze was hier voor 3,5 maand internship en vanaf het begin werden we aan elkaar gekoppeld en zo werden we in korte tijd goede vriendinnen. Haar tijd zat erop en het was tijd om afscheid te nemen. Ze nam de jongens en ons mee naar Disneyland, een zwempak in Vijayawada waar we al eens eerder zijn geweest. De jongens en wij genoten er enorm van ondanks dat het wel een beetje koud was. Het zonnetje wou niet echt doorkomen en onverwarmd water met natte kleren is dan toch best een beetje koud. Na een leuk ochtendje zwemmen stond er ook nog een film op het programma genaamd Oxygen. Natuurlijk was dit geen Engelse film, maar desondanks genoten we van het rare gebrabbel, de vreemde vertolking van liefde, de teveel doden en de verhaallijn roken is slecht voor je. De leuke dag kwam tot een eind en de jongens ploften moe in hun bed. Sophia kreeg een warm afscheid er werden cadeautjes gegeven, lieve woorden gesproken en er werd heel wat afgeknuffeld. Ook wij wouden haar graag iets namens het project meegeven en toverden een bedsheet om tot een mooie herinnering aan Deepanivas. Het allerleukste was dat de jongens enorm hebben genoten van dit projectje. Alle jongens mochten namelijk een hand op het bedsheet zetten. Dit gebeurde op de ouderwetse manier met verf. Tegen al onze verwachtingen in gedroegen de jongens zich voorbeeldig en hielpen ze zelfs mee waardoor het eindresultaat er mocht wezen!

De tweede week na terugkomst in India stond in het teken van de kerstvoorbereidingen en examens. De jongens hadden de week voor de kerstvakantie examens en waren super hard aan het leren. Kuch, nee leren deden ze niet echt tot onze grote verbazing. De oude jongens werden aan het werk gezet met het maken van een kerststal onder de studietijd. Beetje vreemd, aangezien de games time werd geskipt, omdat de jongen moesten leren. Het zal wel de Indiase manier van examenvoorbereidingen zijn bespaart je een hoop stres dus neem het gerust over. ;) 23 December was er een grote kerstviering in Chiguru waarbij alle projecten aanwezig waren en een dans of stukje deden. Zoals wel vaker was Deepanivas weer eens uniek want wij deden een skit (Indiase woord voor toneelstukje) Omdat de jongens 'zo hard' aan het leren waren voor de examens startte de skit oefening 22 december om 21:30 en eindigde deze om 01:00 uur om vervolgens de volgende ochtend om 05:00 uur weer verder te oefenen. Een soort van voorbereid, maar moe gingen we de dag tegemoet. Wij speelden de engeltjes en daar hoort natuurlijk ook een outfit bij. Zo werden we in de aller lelijkste 'witte' frog gehesen die we ooit hadden gezien. (Een frock kun je vergelijken met een soort van mislukte trouwjurk.) Die van ons had wit horen te zijn, maar zoals wel meer dingen in India was deze bruin van de viezigheid. Naast een bruine jurk hebben engeltjes natuurlijk ook vleugels. Hier kwamen we tot de ontdekking dat engelen in India anders vliegen dan in Nederland. Wij mochten deze hele dag namelijk op z'n kop vliegen, tja het was een hele ervaring op zich. En dan mag je het toverstafje en het kroontje niet weglaten bij een engel. We waren gewoon Koninklijke, toverende, op de kop vliegende engeltjes. Niet alleen wij werden in een passende outfit gehesen, maar ook de boys. Toen was het tijd voor de grote voorstelling met het grootste publiek waar we ooit voor hebben gespeeld, namelijk 750 man. Alsof het niets was voerden we ons toneelstuk op met z'n allen en sloten wij het ook nog eens af met een stukje zang! Alsof dit niet genoeg podium fame was voor één dag deden we ook nog een volo dance. Van te voren had het geleken alsof er niets mis kon gaan. De dans was absoluut niet moeilijk, iedereen leek te weten wat ie most doen, maar op het podium bezweken we onder de druk. Toch mocht het de pret niet drukken en gingen de jongens helemaal uit hun dak! Het maakt ook niet uit wat we doen want ze vinden alles helemaal geweldig.

Kerst wordt natuurlijk niet alleen op 23 december gevierd, maar ook op 25 december. 's Ochtends waren we uitgenodigd voor een kerkdienst. Deze zou om half 9 plaatsvinden in het Engels. Natuurlijk kan dit niet goed gaan want eenmaal aangekomen bleek dat de Engelse dienst een uurtje geleden al was afgelopen. Ach ja, zoals we iedere zondag doen gingen we maar naar de Telugu dienst. Ook waren we een beetje moe dus hebben we een powenapje gedaan om zo s' avonds fris en fruitig aan het dinner te zitten. Met de andere volunteers (ookwel volo's) besloten we om een vier gangen dinner in elkaar te zetten. Het was geen culinair hoogstandje, maar de sfeer zat er zeker goed in. We hebben al met al een gezellige kerst gehad. (Tweede kerstdag doorgebracht met de boys in de tv kamer, ja tv kijken is erg leuk voor hen. Tweede kerstdag wordt niet gevierd in India.)

Van het ene feest vielen we in het andere feest. Oud en Nieuw stond al weer voor de deur. Oudejaarsdag bakten we oliebollen en s' avonds hadden we een leuke filmavond, met een hapje en een drankje. Toen de klok 12 uur sloeg stonden we op het dakterras te loeren naar vuurwerk. We moesten wel erg goed loeren want veel vuurwerk was er niet. Gelukkig hadden we nog onze eigen sterretjes om het nieuwjaar goed in te luiden.

Even een sponsorgeld updatje. Met kerst wouden we de jongens graag een kleinigheidje geven. Na lang brainstormen, wikken en wegen hebben we ze allemaal een drinkfles gegeven, een pen en een chocolaatje. We wouden de boys graag iets nuttigs geven en dat is op deze manier gelukt. De boys gaan iedere dag zonder drinken naar school, omdat ze geen fles hadden en ze aangaven dat ze deze wel graag wouden hebben wij deze gesponsord. Ook is er een pennen probleem want iedere pen verdwijnt altijd op mysterieuze wijze. En op deze manier hebben wij de voorraad weer een beetje aangevuld. Dan de grootste wens van de jongens een chocolaatje.. Heel vaak komen de boys naar ons toe moet vragen of we chocola voor ze hebben, maar helaas zijn we geen wandelende chocolade bomen en moeten we ze altijd teleurstellen. Daarom besloten we om ze eens heeel blij te maken!

In de volgende blog hoogstwaarschijnlijk meer over de bestedingen van het sponsorgeld. Wij hebben al een aantal ideeën, die nu bij de staff liggen om verder uitgewerkt te worden.

Wij hopen dat jullie ook van de feestdagen hebben genoten en wensen jullie het beste voor 2018!

Dikke smakkerd,

Narloes

Ps. De foto's zijn inmiddels ook toegevoegd aan de vorige blogpost, dus mocht u nog benieuwd zijn ;).