Let's explore Sri Lanka!

Yess, we made it, we zitten in de bus naar Kurunegala om uiteindelijk Dambulla te bereiken! U hoort het goed onze holidays naar Sri zijn begonnen! Vanuit onze hometown Vijayawada zijn we donderdagavond (16 november) op de trein gestapt richting Chennai. De trein kwam een uur later dan gepland dus wij waren een klein beetje gestressd, zouden we de vlucht nu nog wel halen? Nee, het treinstation van Chennai ligt niet zoals in Nederland recht naast het vliegveld. We zouden eerst nog met een tuktuk naar het vliegveld moeten... Wonder boven wonder kwam de trein wel op de geplande tijd aan. Wij waren nog in een diepe slaap toen we gewekt werden met het nieuws ‘u heeft Chennai centraal bereikt’. We wisten niet hoe snel we de trein uit moesten, half slapend de backpack weer op de rug, dekentje onder de arm en tas op de buik stapten we uit de trein. Achteraf bleek de trein nog een half uur stil te staan en hadden we ons niet hoeven haasten... Op zoek naar een tuktuk die ons naar Chennai AirPort zou brengen. Na een beetje onderhandelen vonden we er één en waren we maar liefst 4,5 uur van te voren op het vliegveld! #wachten #duurtlang Soepeltjes kwamen we door alle hectiek van het vliegveld om veilig te landen in Sri! Nu stond er een nieuwe barrière voor ons klaar. Zouden we Sri in mogen? Fluitje van een cent, binnen enkele secondes stond de stempel in ons paspoort! 

Ons tweede avontuur kon beginnen!

Stonden we daar met onze geliefde backpacks op het vliegveld. Wat nu? Wie ons wat beter kent weet dat we hier niet onvoorbereid stonden. Het hostel was voor de eerste twee dagen al geboekt  nu alleen nog van het vliegveld naar ons hostel in Negombo. Hier maakten we onze eerste fout. We deelden een taxi met een ander backpacker en stapten in bij een schoft bleek later. Wat een asshole was de chauffeur. We maakten en afspraak over de prijs toen we instapten, maar halverwege de rit begon hij opeens rare wartaal uit te slaan. Iets met ik wil 1500 roepie want het is verder dan het centrum.

Hier begrepen wij natuurlijk niks van en we legden hem eens haarfijn uit dat we 1000 roepie hadden afgesproken en dat het zijn fout was dat hij verkeerd had ingeschat waar ons hostel zat. Wij stapten de taxi uit met een voldaan gevoel en keken de verongelijkte taxi chauffeur na! We werden hartelijk verwelkomt in ons eerste hostel en ploften op onze bedden neer. Moe na een lange reis was het tijd om even bij te komen. Toch begon het na een paar uurtjes te kriebelen om even richting het strand te gaan. Nog geen vijf minuten later stonden we op het strand en begon het langzaam door te dringen dat we echt op Sri zijn. Van het één kwam het ander en voordat we het wisten hadden we heel Negombo al gezien.

De Nederlandse kanalen, de vismarkt, de kerk en het Nederlandse fort werden allemaal afgevinkt. Moe maar voldaan gingen we slapen. Na een goede nacht was het tijd om onze vervolg reis te plannen. We wouden de volgende ochtend namelijk met de bus richting Dambulla. Op naar het station om ons even te laten informeren! De dag was nog lang niet om dus besloten we er maar een stand dagje van te maken. Als echte toeristen met een strandlaken, tijdschriftje en wat te eten kwamen we de dag goed door!

19 november de wekker gaat het is vroeg in de morgen maar tijd om onze backpacks te pakken om onze reis te vervolgen. We krijgen een ontbijten mee voor onderweg en stappen de bus in richting Dambulla. We zijn aangekomen, backpacks weer op de rug een tuktuk aanhouden en hups richting de cave tempel. Daar beginnen we aan onze eerste trappen niet wetende dat er nog veel meer volgen. Boven moeten we onze schoenen uit doen, skeer dat we zijn willen we ze niet in de bewaakte stalling zetten voor 50 roepie. Dit is nog geen €0,30... #wezijnaangestokenmethetskeerheidvirusdoordeanderevrijwilligers U denkt dan laat je ze toch staan, helaas geen optie tenzij je de aapjes een leuk Nederlands souvenirtje gunt. Om al onze problemen te omzeilen gaan we gezellig om en om naar binnen. De tempel zit in een grote rots en binnen staan allerlei boeddha beelden. Je hebt ze in allerlei verschillende vormen, maten en kleuren. Het walhalla aan boeddha beelden kunnen we ook weer van ons lijstje afschrijven! 
En again we gaan de bus weer in. De cave tempel was slechts een tussenstop op onze reis richting Sigiriya. We ontmoetten een vriendelijke buschauffeur die ons speciaal naar ons hostel rijd. #bespaartonsweerwatkilometersmeteenbackpackopderug Met het uitzicht op de welbekende lion rock vallen we in een onrustige slaap. Alle horror verhalen over de verschrikkelijk zware tocht omhoog hebben ons een beetje bang gemaakt die ons de volgende dag te wachten staat.

De wekker stond ook vandaag weer vroeg. Om de ergste hitte te vermijden zouden we vroeg de rock op moeten. Vol goede moed begonnen we aan onze tocht omhoog. Voor we het wisten stonden we op de rock! Alle horror verhalen sloegen helemaal nergens op.. Oké, wandelen op de Nederlandse vlakke wegen is makkelijker, maar heel veel verschil maakt het niet. We moesten een aantal trappen omhoog en op het moment dat je dacht het wordt een beetje zwaar stond je al weer boven. Boven konden we genieten van het prachtige groene landschap. Na wat fabulouse foto's geschoten te hebben konden we vrolijk naar beneden. We stonden beneden toen net bussen vol toeristen werden uitgeladen wij blij dat we vroeg waren opgestaan. 

's  middags stapten we de bus in
op weg naar Kandy.
Wat bussen en treinen betreft zijn we de lucky ones. We hebben iedere keer een zitplaats en alle busverbindingen sluiten precies aan! Zo ook nu weer.. We stonden nog maar net bij de bushalte toen onze overstap klaar stond. 

Na wederom een voorspoedige reis kwamen we aan in ons derde hostel te Kandy. Kandy is niet zoveel soeps. De royal botanische tuinen en de tempel van de tand zouden de hoogtepunten moeten zijn.

Ja, de tuinen waren wel mooi, maar we voelden ons net twee gepensioneerde dametjes die van de rust kwamen genieten.Dan hadden we de tempel natuurlijk nog. Het is de belangrijkste boeddhistische tempel in heel Sri Lanka, omdat hier de tand van boeddha wordt bewaard dus onze verwachtingen waren hoog... De tempel stelt niets voor, je kan de tand van boeddha die waarschijnlijk van een paard is niet eens bekijken en het gebouw is gewoon een beetje lelijk. We begrijpen natuurlijk wel dat het voor echte boeddhisten een erg bijzondere plaats is vanwege de paardentand. 

Onze conclusie is als je ooit een keer naar Sri gaat en weinig tijd hebt sla Kandy dan vooral over! #creditsvoordepaardentandopmerkingnaarjoannen

Kandy is het startpunt van één van de mooiste treinreizen van de wereld. Wij moesten dit natuurlijk even controleren. En so far is dit inderdaad de mooiste treinreis die we ooit hebben gemaakt. Je rijdt door het prachtige heuvelachtige berglandschap van Sri. Om deze zeven uur durende treinreis op te breken besloten we twee nachtjes te slapen in Nuwara Eliya ook wel little Engeland genoemd. In de tijd van het kolonialisme zochten de Engelsen naar een plaats die wat meer op hun thuisland leek om zo heimwee te voorkomen. Deze plaats vonden ze in Nuwara Eliya en wij merkten als snel waarom. Van het warme Kandy kwamen we in het koele Nuwara Eliya. Het was hier 13 graden Celsius en met wat regen leek het precies op Engeland. We verbleven in een hostel bij de Lake lekker hoog in de wind wat het extra aangenaam maakte. Bibberend van de kou (ja we weten het in Nederland is het minstens net zo koud dus we mogen niet klagen, maar dag doen we lekker toch) trokken we onze schaarse warme kleding aan. 
De kou weerhield ons er echter niet van een rondje om de Lake te wandelen en een dag tripje voor de volgende dag te plannen. Nuwara Eliya staat bekend om de vele theeplantages vanwege het geschikte klimaat. Wij waren nieuwsgierig geworden dus er stond een dagje naar de tea factory op de planning gecombineerd met een waterval en viewpoints. Eenmaal terug wisten we precies hoe de productie van thee in elkaar steekt en zijn we weer wat wallpapers rijker. Als u nog een achtergrond voor uw computer zoekt kunt u gerust een bestelling doen en hebben wij nog wat extra sponsorgeld ;) ;)  

Right now we are on our way to Ella. Dit betekent deel twee van één van de mooiste treinreizen ter wereld! 

En dan nu even helemaal terug. Terug naar het project in India. Voordat we aan ons backpack avontuur in Sri begonnen stond er nog een andere uitdaging voor ons op het programma in India. Het was de week van de Children dus dat betekende een speciaal programma. De jongens hadden wat leuks voor ons bedacht een super gave Up tempo Indiase dans. Want wat is er nu leuker dan ons te zien dansen? Na zo'n vier uurtjes practicen begon het er een klein beetje op te lijken, let wel een heel klein beetje. De jongens vonden het namelijk nodig om de volgende dag vrij van school te nemen om ons de dans te leren. Dit betekende voor ons een dagje minder les geven #watjammernou. Als je niet naar school komt moet je je natuurlijk wel afmelden en hoe doe je dat in India? Heel simpel je fietst even naar de school om te zeggen dat je weer weg moet... En zo oefenden we de hele dag de dans. Aan het einde van de dag hadden de jongens het voor elkaar gekregen en waren we klaar gestoomd voor de grote opvoering in de avond. Voor zo'n tweehonderd kinderen mochten wij die avond dansen. Op het moment suprême werden we toch wel een beetje zenuwachtig. Zouden we alle danspasjes nog wel weten? Veel tijd om zenuwachtig te zijn was er niet want voor we het wisten was het alweer voorbij. Wel anderhalve minuut lang stonden we te shinen op het podium! Nee het ging niet helemaal perfect, maar we hebben er wel van genoten! 

Liefs van ons!